کاش می‌شد تنها بین بچه‌ها زندگی کرد. کاش هرگز وارد زندگی بزرگترا نمی‌شدیم. کاش دوروبر آدم فقط بچه‌هایی بودن که هنوز دشمنی و دروغ و خیانت رو یاد نگرفتن. بچه‌هایی که راحت می‌تونی بخندونی‌شون یا به گریه‌شون بندازی.
همین که فکر می‌کنم همه این پاکی روزی از بین می‌ره و هرکدوم از بچه‌ها یکی می‌شن مث من، تو یا هر خر گنده دیگه‌ای، اعصابم به‌هم میریزه و نمی‌دونم چه غلطی می‌تونم بکنم. مگه چیکار میشه کرد؟ میشه از یه بچه تعهد گرفت که هرگز بزرگ نشه؟